توسط : مون مدیا | انیمه 6 قسمتی Takopi’s Original Sin در دوره‌ای ظهور می‌کند که تقریبا جزئی نگری، پردازش احساسات شخصیت ها و پیچیدگی داستان از بسیاری از آثار محبوب سریالی انیمه رخت بر بسته؛ از این رو عملی که Takopi’s Original Sin از عهده آن بر می‌آید در دوره‌ی چند ساله اخیر موفقیتی رو به جلو در زمینه محتوایی برای انیمه های سریال محسوب می‌گردد. این انیمه که بر اساس مانگایی به همین نام نوشته‌ی Taizan5ست بستری را برای روایت یک داستان آمیخته به ترس و وحشت انتخاب می‌کند که چندان فضای داستانی مرسومی برای داستانگویی های دهشتناک و خشونت بار به حساب نمی‌آید که در نگاه اول گرچه عجیب است اما در پایان به خوبی از اجرای دقیق یک داستان فوق العاده بر روی آن فارق می‌آید. انیمه گناه نخستین تاکوپی اثبات می‌کند که چگونه لایق تمام رضایت ها و توجهاتی که به سوی خود جلب کرده است.
این اثر حاوی تصاویری حساس در مورد مرگ و زندگی است. این صحنه ها با احترام به نیت اصلی داستان به تصویر کشیده‌اند و به هیچ وجه قصد تشویق و یا ترویج چنین اعمالی را ندارند. امیدوارم از داستان تلخ و شیرین و در عین حال شاد تاکوپی و بچه ها لذت ببرید و در مسیر رویایی با سرنوشت خارق‌العاده‌شان همراهی‌شان کنید.
– کمیته تولید Takopi’s Original Sin
این جملات نخستین کلماتی است که بر صفحه سیاهی که در آغاز انیمه مشاهده می‌کنید، نقش می‌بندد. گناه نخستین تاکوپی با داستانی صاف و ساده در فضایی معصومانه آغاز می‌شود، موجود فضایی اختاپوس شکل با نامی عجیب و غریب که سفینه‌اش به تازگی بر روی زمین سقوط کرده، از گرسنگی و بیچارگی رنج می‌برد. دست بر قضا دخترکی کلاس چهارمی با ظاهر نه چندان جالب به نام شیزوکا این موجود فضایی را پیدا کرده و قسمتی از نان تغذیه مدرسه خود را با او سهیم می‌شود و برای سهولت خطاب کردن اسم وی، نام تاکوپی را برای او انتخاب می‌کند. تاکوپی رسالت مردمان سیاره خود که شاد کردن ساکنین دیگر سیارات است را برای شیزوکا شرح می‌دهد اما هر چقدر از شگفتی های گجت های همراه خود برای شیزوکا می‌گوید حتی ذره‌ای شوق وشادی در چشمان وی نمی‌بیند. روز به روز شیزوکا به دیدار تاکوپی می‌آید و هر روز سر و وضع بدتر و کتک خورده تری نسبت به دیروز خود پیدا می‌کند. تاکوپی که موجودی ساده و مهربان است و می‌پندارد که شیزوکا با یکی از همکلاسی های خود به نام مارینا دچار قهر و دعوا شده است. از این رو تاکوپی یکی از گجت های خود که طنابی برای حل مشکلات دوستی است را در اختیار شیزوکا می‌گذارد. اما هنگامی که دیگر شیزوکا باز نمی‌گردد، تاکوپی پا به جستجوی او می‌گذارد و با صحنه‌ای وحشتناک در خانه‌ی شیزوکا مواجه می‌شود؛ شیزوکا به وسیله طناب خود را حلق آویز کرده است. تاکوپی به وسیله یکی دیگر از گجت هایش که توانایی بازگشت به گذشته را داراست به کمی قبل تر باز می‌گردد و خود را گرفتار تایم لوپ ها و حلقه های زمانی طاقت فرسا می‌کند تا از مرگ شیزوکا جلوگیری کند. در اینجاست که پی می‌بریم تصورمان از داستانی صاف و ساده در این اثر دوامی ندارد.
سریال به مشکلات رفتاری شایع بسیاری در کودکان و خانواده های مختلف نظیر رفتار های سمی، بدرفتاری ها، انتظارات نابجا و حتی افراط اندیشی می‌پردازد. زشتی هایی که حس انزجار شدیدی به مخاطب القا می‌کنند تا گیرایی آنها برای همذات پنداری با شخصیت های داستان افزایش پیدا کند. هدف تاکوپی بیان این موضوع است که تنها نیت در عمل نیک کافی نیست و سوای عمل باید به ماهیتی کاری که بدان واقف می‌آییم آگاه باشیم. پسوند “گناه نخستین” در نام اثر اشاره‌ای به داستان خلقت بشریت و آدم و حواست که طی آن انسان از سر ناآگاهی مرتکب گناهی می‌شود که بازگشت از آن چندان ساده نیست. مسیری که شخصیت تاکوپی در طی داستان سپری می‌کند بی شباهت به این موضوع نیست. تاکوپی به منزله عدم شناخت و ناآگاهی با ماهیت خیر و شر انسان ها، هر بار که با نیتی نیک و صادقانه تصمیم به کمک کردن و شاد کردن دوستانش می‌گیرد، تنها اوضاع را به شکل فاجعه باری بدتر می‌کند. و تا آخرین لحظات داستان تاکوپی متوجه چنین موضوعی نمی‌شود؛ اما هنگامی که به نادانی خود اقرار می‌کند پی می‌برد که مساعدت دیگران عملی فداکارانه است که جز با خود گذشتگی به سر انجام نمی‌رسد و خودخواهی جایی در این موضوع ندارد.
اثر هم به لحاظ روایی و هم بصری قدرتمند ظاهر شده و حرف زیادی برای گفتن دارد. این اثر در داستانی نسبتا کوتاه به معنای واقعی کلمه یکی از بهترین پیچش های داستانی در مدیوم خود را خلق می‌کند که چنان بنیادین است که می‌تواند یک مثال واضح برای توضیح عبارت “پیچش داستانی” باشد. بخشی از بار داستانگویی نیز به روایت محیطی واگذار شده است. تنها با نگاه کردن به چهره شخصیت ها و یا دنیای اطرافشان میتوان پی برد که چه اتفاقی در شرف وقوع است. نیازی نیست تا داستان با دیالوگ های متعدد برای مخاطب شرح واقعه دهد، زیرا محیط به خوبی بیانگر قصه است. از معدود ایراداتی که میتوان به اثر وارد کرد تعداد کم شخصیت های اصلی و محافظه کاری بیش از حد بر سر توضیحات اضافه است که چندان عیب و ایراد بزرگی محسوب نمی‌شوند.
در نهایت داستان با بهترین و زیباترین پایان بندی ممکن به سرانجام می‌رسد. هم پیام قصه به خوبی منتقل می‌شود، هم مخاطبین به پاسخ تمام سوالات خود می‌رسند و هم این اثر از بسیاری از آثار مشابه خود متمایز جلوه می‌کند. انیمه Takopi’s Original Sin، ترس را عنصری برای تفریحات و القای احساسات پوچ نمی‌بیند بلکه آن را ابزاری می‌داند که بسیاری از مسائل مهم تر را به مخاطب خود یادآوری کند. تاکوپی را میتوان از بهترین انیمه های سریالی چند سال اخیر قلمداد کرد، اثری که تماشای آن به افرادی که در تقلای یافتن عنوانی غنی از احساسات هستند توصیه می‌شود.
